κατεπαρτικώς

κατεπαρτικῶς (Μ)

επίρρ. με έπαρση, αγέρωχα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατεπαίρομαι, πιθ. μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *κατεπαρτικός].